برنامه فیزیکی و استانداردهای طراحی خانه مد و فشن

برنامه فیزیکی و استانداردهای طراحی خانه مد و فشن

فهرست مطالب برنامه فیزیکی خانه مد و فشن:

بخش اول : برنامه ریزی فیزیکی و استاندارد های فضایی
۵-۱ مقدمه
۵-۲ برنامه ریزی فیزیکی
جدول¬ برنامه ریزی فیزیکی مرکز طراحی پوشاک و مد
۵-۳ ضوابط و استاندارد های طراحی

۵-۳-۱ سالن طراحی
۵-۳-۲ سالن دوخت
۵-۳-۳ عکاسی
۵-۳-۴ سالن انتظار یا لابی
۵-۳-۵ کافه و رستوران
۵-۳-۶ سالن نمایش و شو
۵-۳-۶-۱ صندلی تماشاگران

۵-۳-۶-۲ اتاق رختکن(تنفس بازیگران)
۵-۳-۶-۳ نور پردازی صحنه
۵-۳-۶-۴ آکوستیک
۵-۳-۶-۵ ایمنی از حریق
۵-۳-۷ بخش اداری
مبلمان فضاهای اداری:
فضاهای خدماتی پشت سن
۵-۳-۸ تجاری
۵-۳-۹ آموزشی

ورودی
راهرو طبقات ،ارتباطی افقی
راه پله، ارتباطی عمودی
بخش آموزشی کلاس
انواع چیدمان در کلاس
فرم دایره‌‌ای شکل
گروهی
بررسی نور در کلاس

۵-۳-۹-۱ آتلیه
در
پنجره ها
۵-۳-۹-۲ کتابخانه
تقسیم فضاها:
بوفه و سالن غذاخوری
سرویس بهداشتی
فضای سبز

۵-۳-۱۰ گالری
۵-۳-۱۱ انبار
۵-۳-۱۲ پارکینگ

استانداردهای طراحی خانه مد و فشن

سازماندهی و يا آرايش فضاها برای هماهنگی با نيازهای کاربردی را برنامه ريزی فضايی ميناميم. برنامه‌ريزی فضايی، مهارتی بسيار مهم و تعيين کننده برای يک معمار به شمار ميرود، اما سازماندهی فضا به صورتیکه نيازهای کاربردی را تامين کند، تنها بخشی از آن چيزی است که معمار بايد انجام دهد.

يک متخصص برنامه ريزی فضا،با مشکلات کارکردی جانمايی ساختمان در يک سايت سروکار دارد؛ يک معمار علاوه بر آن به معنای سايت و ساختمان های آن نيز توجه ميکند. برنامه ريز فضا، مساحت لازم برای کارمندان يک دفتر کار را مشخص ميکند؛ معمار ماهيت کاری که در محيط کار، انجام ميگيرد، مفهوم آن برای کارکنان و ارزش آن برای جامعهرا در نظر ميگيرد.

برنامه ريز فضا، فضاهايی برای بازی بسکتبال، انجام فعاليت های آزمايشگاهی، توليد کالا و يافعاليت های مربوط به تئاتر فراهم ميکند؛ در حاليکه معمار تجربه اين فضاها را با تأثيرگذاری عميق، پرمايگی، شوخ طبعی، زيبايی و نشاط در هم ميآميزد.